Klasyczny sposób na izolację łazienki to tradycyjne pokrycie papą. Dzisiaj już się jej raczej nie stosuje, ponieważ lepszym rozwiązaniem są wszelkiego rodzaju preparaty przeciwwilgociowe. Wykonanie z nich izolacji jest łatwiejsze i do tego nie wymagane są żadne specjalistyczne narzędzia.
Ważne jest, by temperatura podłoża i powietrza zawierała się w przedziale od pięciu do dwudziestu pięciu stopni Celsjusza w czasie wykonywania izolacji. Niektóre materiały mają tutaj trochę większą izolację, ale za niska lub za wysoka temperatura wpłynie na właściwości izolacji i zmniejszy jej szczelność.
Folie w płynie
Folie w płynie to substancje na bazie żywic syntetycznych, które są od razu gotowe do użycia. Zawartość opakowania miesza się specjalnym mieszadłem z pomocą wiertarki. Z tego materiału korzysta się w miejscach, gdzie woda nie będzie stała. Nakłada się je na powierzchnie betonowe, wylewki i tynki cementowe oraz cementowo-wapienne, a także na podłoża gipsowe i kartonowo-gipsowe. Nakładanie polega na malowaniu powierzchni wałkiem lub pędzlem, a efekt uzyskuje się po dwukrotnym jej pomalowaniu. Należy malować powierzchnie w układzie prostopadłym. W narożnikach i miejscach newralgicznych należy stosować specjalne kołnierze i opaski uszczelniające.
Taka powłoka jest bardzo wygodna w produkcji i użytkowaniu, jest w stanie zabezpieczać drobne rysy i jedyny problem to czas schnięcia pomiędzy nakładaniem warstw. W niektórych przypadkach to nawet 48 godzin. Grubość takiej izolacji to około 2mm.
Masy uszczelniające
Masy uszczelniające produkuje się na bazie żywic i cementu. Tworzą grubszą warstwę od folii. Stosuje się je na praktycznie takie same powierzchnie, jak to jest w przypadku folii. Niektóre z mas mogą być układane na już istniejących płytkach czy kamieniu naturalnym. Nadają się też do uszczelniania murów z pełnymi spoinami.
Masy mają różną konsystencję. Niektóre trzeba wymieszać przed nakładaniem. Nakłada się je pędzlem lub szpachlą. Inne nakłada się metodą natryskową. Tutaj też trzeba nanosić dwie warstwy krzyżowo. W newralgicznych miejscach należy zastosować specjalne maty lub taśmy uszczelniające dopasowane do wykorzystywanej technologii. Schnięcie mas trwa około kilku godzin. W skrajnych przypadkach możliwe jest wykonywanie wykończenia dopiero po około 24 godzinach.
Nie wszystkie masy są dopuszczone do użytkowania w przypadku podłoża, pod którym zostało położone ogrzewanie podłogowe. Należy się upewnić, że wybrany produkt jest zdatny do wykorzystania właśnie w takim przypadku.